ع پسردایی من است. هجده ساله. امسال کنکور داشت و رتبه ی خوبی در گروه ریاضی بدست آورد. حدود 400

ع پسر فوق العاده باهوشی است. البته تا دبیرستان درس خیلی قوی درس نمیخواند ولی بعد خودش به این نتیجه رسید که باید درس بخواند و خواند و خوب هم خواند!!

دیروز که دیدمش ازش پرسیدم: خب ترتیب انتخاب رشته ها چطوریه؟

ع هم سریع صفحه انتخاب رشته سازمان سنجش را از گوشی موبایلش به من نشان داد.

مکانیک شریف

عمران شریف

مکانیک تهران

صنایع شریف

مکانیک امیرکبیر 

و ...


به اینجا که رسید بحثمان شروع شد.

ع چندسال پیش به این نتیجه رسیده بود که میخواهد فیزیک هسته ای بخواند. هم علاقه داشت و هم قابلیتش را.

نمیدانم چه کسی مخ اش را زد!!

بعد به این نتیجه رسید که مکانیک را دوست دارد.

و همه هم تشویقش کردند.

بعد از دیدن ترتیب رشته ها ازش پرسیدم چرا مکانیک امیرکبیر پایین تر از صنایع شریف؟؟!!

چون به احتمال زیاد همین صنابع را قبول میشود.

 و ع شروع کرد به شمردن دلایلش: (قبل از شروع هم کلی توضیح داد که بسیار تحقیق کرده ام)

1-شریف برای اپلای کردن رنک بالاتری دارد.

2- چهار رشته اول را که قبول نمیشوم. پس نیاز به معدل بالا دارم. در رشته صنایع راحت میشود نمره آورد و اپلای کرد..

3-اپلای

4-اپلای...

انگار دیگر گوش هایم سنگین شد.. آخر چه کسی فکر اپلای را در سر تو انداخت؟؟ اصلا مگر نمیدانی رنک علمی دانشگاه تهران از شریف بالاتر است؟؟

حاضری صنایع بخوانی ولی راحت تر از ایران بروی. مشکلی با رشته صنایع ندارم ولی ع هم علاقه به صنایع ندارد و هم رتبه خوبی بدست آورده است.

ع میگفت کلی از دانشجوهای دانشگاه شریف تحقیق کرده است. از همین تریبون اعلام میکنم آی دانشجوهای دانشگاه شریف که خودتان را تافته جدابافته میدانید، و هنوز وارد دانشگاه نشده فکر فرار از ایران را می اندازید در سر یک جوان بی تجربه، بترسید از روزی که بابت هر لحظه عقب ماندگی این کشور و سرنوشت های نامعلوم این جوانان باید جواب پس بدهید!!!


معلومه من چقد عصبانی ام یا بیشتر داد بزنم؟؟!!